قوز بالاقوز!

همیشه ی خدا با شماها درگیر بودم که خود واقعیمو ازتون مخفی کنم

حالا هی مامانم گیر میده وبلاگتو بیار ببینم! این صفحه رو میارم میگم می بینی که تعطیله!

دو حالت داره: یا نوشته های گذشته م هستن که باید بیارم بخونه یا نیستن که ناله و نفرین می کنه که حیف بوده

عجب گیری افتادما!

جز در هوای زلف تو دارد مشوشم...